Book: Don Quixote de La Mancha II
Quotes of Book: Don Quixote de La Mancha II
SONETO
El muro rompe la doncella hermosa
que de Píramo abrió el gallardo pecho;
parte el Amor de Chupre, y va derecho
a ver la quiebra estrecha y prodigiosa,
Habla el silencio allí, porque no osa
la voz entrar por tan estrecho estrecho;
las almas sí, que amor suele de hecho
facilitar la más difícil cosa.
Salió el deseo de compás, y el paso
de la imprudente virgen solicita
por su gusto su muerte; ved qué historia:
Que a entramos en un punto, ¡oh estraño caso!,
los mata, los encubre y resucita
una espada, un sepulcro, una memoria. book-quote¡Si mi fue tornase a es,
sin esperar más será,
o viniese el tiempo ya
de lo que será después...!
GLOSA
Al fin, como todo pasa,
se pasó el bien que me dio
Fortuna, un tiempo no escasa,
y nunca me le volvió,
ni abundante, ni por tasa.
Siglos ha ya que me vees,
Fortuna, puesto a tus pies;
vuélveme a ser venturoso;
que será mi ser dichoso
si mi fue tornase a es.
No quiero otro gusto o gloria,
otra palma o vencimiento,
otro triunfo, otra vitoria,
sino volver al contento
que es pesar en mi memoria.
Si tú me vuelves allá,
Fortuna, templado está
todo el rigor de mi fuego,
y más si este bien es luego,
sin esperar más será.
Cosas imposibles pido,
pues volver el tiempo a ser
después que una vez ha sido,
no hay en la tierra poder
que a tanto se haya estendido.
Corre el tiempo, vuela y va
ligero, y no volverá,
y erraría el que pidiese,
o que el tiempo ya se fuese,
o volviese el tiempo ya.
Vivo en perpleja vida,
ya esperando, ya temiendo:
es muerte muy conocida,
y es mucho mejor muriendo
buscar al dolor salida.
A mí me fuera interés
acabar; mas no lo es,
pues, con discurso mejor,
me da la vida el temor
de lo que será después book-quoteJu them me dorë ne zemër, o zot i mirë, - tha Sançoja, - se asaj hundëkrrutes nuk i ziret besë dhe e kam fjalën, domosdo, sikundër qe e kuptoni, për vdekjen. Se për atë janë njëlloj si ajo foshnja buzëqumësht patharë, ashtu edhe ay kërcuplaku trutharë, që s'është as për shtëpi, as për arë {...} shtie sytë në pallatet e mbretërve, sa edhe në kalivet e varfanjakëve. Dhe kësaj zonje i pëlqen më shumë te dëftenj sa është e fortë e harbute, sesa të hiqet e druajtur dhe e sjellur. Dhe as është nazike hiç asfare, se ha nga të gjitha, se, dua të them, i kullufit të gjithë, duke e mbushur trastën e saj me zahirera njerëzish lloj-lloj nga të gjitha vërsat e nga të gjitha zanatet. S'është nga ata korrës ajo, të cilëve ua ka ënda të bëjnë një sy gjumë në drekë, se s'e heq asnjë minutë kosën nga dora dhe pret njëlloj si barin e thatë, ashtu dhe te njomin dhe, sikundër që m'u volit të them edhe pak më parë, nuk zgjedh e as ha majën e gjërit, po përpin, kjo llufashja më e madhe e botës, ç't'i dalë përpara e ç'të jetë, se është tërë kohës e uritur si një qen dhe, ndonëse Zoti s'e ka pajisur me bark vuan, duket, nga lëbarkja, se kaq, po kaq e etur ua pi e ua përpin atë të shkretë jetë njerëzve, sa të thuash ti se po rrëkëllen ashtu një shtambë me ujë të ftohtë. book-quote
